PŚ w skokach. Wszystkie miejsca Polaków na podium klasyfikacji generalnej. Kiedy to wszystko się zaczęło?

W historii Pucharu Świata trzech polskich skoczków stawało na końcowym podium cyklu. Po raz pierwszy ta sztuka udała się biało-czerwonemu zawodnikowi już w inaugurującym rywalizację sezonie.

?php>

?php>

fot. Paulina Ślezińska?php>

Podium na inaugurację?php>

Historyczna pierwsza edycja Pucharu Świata w skokach narciarskich odbyła się na przełomie 1979 i 1980 roku. Sezon wystartował we włoskim Cortina d`Ampezzo, a zakończył w leżącym w ówczesnej Czechosłowacji Szczyrbskim Jeziorze. Już podczas edycji inaugurującej rozgrywany do dziś cykl na podium klasyfikacji generalnej stanął Polak. Dokonał tego Stanisław Bobak, które w  końcowej tabeli wyprzedziło tylko dwóch skoczków - Hubert Neuper oraz Armin Kogler.

Cały sezon 1979/1980 był dla polskich skoczków stosunkowo udany. Na podium zawodów indywidualnych trzykrotnie stawał Piotr Fijas, a Bobak plasował się w czołowej trójce czterokrotnie. Obaj zawodnicy po razie triumfowali w Zakopanem, a Fijas dołożył do tego jeszcze zwycięstwo podczas konkursu rozgrywanego we francuskim Saint-Nizier.

?php>

Małysz po raz pierwszy?php>

Na kolejne podium w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata Biało-Czerwoni musieli poczekać ponad dwadzieścia lat. Przełomowym okazał się sezon 2000/2001. Wówczas po swoje pierwsze znaczące sukcesy zaczął sięgać Adam Małysz. Polski skoczek triumfował w Turnieju Czterech Skoczni jako pierwszy Polak w historii, a podczas rozgrywanych w Lahti mistrzostw świata zdobył złoto w rywalizacji na skoczni normalnej i srebro na dużym obiekcie. W tym sezonie Małysz jedenaście razy zwyciężał w konkursach Pucharu Świata, łącznie czternaście razy zajmując miejsce w czołowej trójce.

Te wyniki pozwoliły mu na pewny triumf w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, czego dokonał jako pierwszy Polak w historii. W sezonie 2000/2001 Małysz zgromadził na swoim koncie 1531 punktów, co dało mu 358 "oczek" przewagi nad drugim wówczas Martinem Schmittem.

?php>

Kolejne lata triumfów?php>

Pierwsza Kryształowa Kula zapoczątkowała kolejne sukcesy Małysza. Już sezon później Polak sięgnął po srebrny i brązowy medal igrzysk olimpijskich w Salt Lake City (odpowiednio na dużym i normalnym obiekcie). Do tego siedmiokrotnie zwyciężał i łącznie czternastokrotnie stał na podium zawodów Pucharu Świata. To dało mu drugi z rzędu triumf w klasyfikacji generalnej, ponownie nad Niemcem - Svenem Hannawaldem.

Małysz nie poprzestał na drugim zwycięstwie. W sezonie 2002/2003 dołożył na swoje konto trzy kolejne wygrane konkursy i dziesięć miejsc w czołowej trójce. Podczas 51. Turnieju Czterech Skoczni Polak zajął trzecie miejsce, przegrywając z Janne Ahonenem i Svenem Hannawaldem. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme Małysz sięgnął po dwa złote krążki. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata ponownie okazał się najlepszy. Zdobywając 1357 "oczka", wyprzedził drugiego Hannawalda o 122 punkty.

Po raz ostatni po Kryształową Kulę Małysz sięgnął w sezonie 2006/2007. Wiślak zwyciężył wówczas w dziewięciu konkursach indywidualnych, dokładając do tego cztery trzecie miejsca. Podczas rozgrywanych wówczas mistrzostw świata w Sapporo Polak dołożył do swoich sukcesów złoto na skoczni normalnej. Sezon zakończył z dorobkiem 1453 punktów, co dało mu 134 punkty przewagi nad Andersem Jacobsenem.

Triumfując czterokrotnie w klasyfikacji generalnej, Małysz stał się drugim skoczkiem w historii, który sięgnął po Kryształową Kulę cztery razy. Jest to wynik niepokonany do dziś. Dodatkowo polski zawodnik jest jedynym, który zwyciężył cykl Pucharu Świata trzy razy z rzędu.

?php>

Ostatnie podium?php>

Cztery Kryształowe Kule to nie koniec sukcesów Małysza w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. W swoim ostatnim sezonie - 2010/2011 - polski skoczek powrócił do czołowej trójki. Wówczas podczas dekoracji najlepszych zawodników całego sezonu stanął na trzecim stopniu podium, wyprzedzony przez Thomasa Morgensterna oraz Simona Ammanna. Biało-Czerwony stawał na podium dziewięć razy, w tym raz wygrywając konkurs - na zakopiańskiej Wielkiej Krokwi. Po erze sukcesów Małysza Polacy nie musieli długo czekać na kolejne podia klasyfikacji generalnej.

?php>

Zmiana lidera?php>

Zaledwie jeden sezon trwała przerwa od Polaków na podium Pucharu Świata. Już w sezonie 2012/2013 w czołowej trójce na koniec sezonu uplasował się Kamil Stoch. Pochodzący z Zębu zawodnik sięgnął wówczas po dwa medale mistrzostw świata w Val di Fiemme (złoto na dużej skoczni i brąz drużynowo), a w klasyfikacji generalnej uplasował się na trzeciej lokacie. Wyprzedzili go Gregor Schlierenzauer oraz Anders Bardal.

Rok później Stoch nie musiał już uznawać wyższości żadnego z rywali. Sezon 2013/2014 zapisał się też w historii polskich skoków ze względu na dwa złote krążki przywiezione przez Stocha z igrzysk olimpijskich w Soczi. W zawodach Pucharu Świata Stoch dwunastokrotnie stawał na podium, sześć razy triumfując. Dało mu to 1420 punktów. Polak zakończył sezon z 108 "oczkami" przewagi nad drugim Peterem Prevcem.

?php>

Trzy podia z rzędu?php>

Dwie kolejne zimy były dla Stocha znacznie słabsze - zajął odpowiednio dziewiąte i 22. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2016/2017 Polak pokazał jednak, że nadal należy się z nim liczyć. Stoch po raz pierwszy w karierze triumfował wówczas w Turnieju Czterech Skoczni. Do tego dołożył na swoje konto siedem wygranych konkursów Pucharu Świata. To nie dało mu jednak najwyższego rezultatu końcowego. Po Kryształową Kulę sięgnął Stefan Kraft, a Biało-Czerwony zajął drugie miejsce.

Już w kolejnym sezonie Stoch ponownie udowodnił swoje umiejętności. Pochodzący z Zębu skoczek triumfował w Turnieju Czterech Skoczni, wygrywając wszystkie konkursy, a także innych cyklach - Willingen Five, Raw Air i Planica 7. Podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu sięgnął po trzecie w karierze indywidualne złoto, a także drużynowy brąz. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata nie miał sobie równych. Zdobywając 1443 punkty, o 373 "oczka" wyprzedził drugiego Richarda Freitaga.

Po raz trzeci z rzędu Stoch stanął na podium klasyfikacji generalnej w sezonie 2018/2019. Wówczas zdobył także brązowy medal mistrzostw świata w Seefeld i odniósł dwa indywidualne zwycięstwa w pucharowych zawodach. W Pucharze Świata zajął trzecie miejsce, wyprzedzony przez Ryoyu Kobayashiego i Stefana Krafta. Tuż za podium uplasowali się kolejni Biało-Czerwoni - Piotr Żyła i Dawid Kubacki.

?php>

Podium i... gorszy sezon?php>

Po raz ostatni Polak stanął na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w sezonie 2020/2021. Ponownie udało się to Kamilowi Stochowi, który zajął trzecią lokatę. Po Kryształową Kulę sięgnął Halvor Egner Granerud, a drugi był Markus Eisenbichler. Sezon 2021/2022 był jednak dla Biało-Czerwonych znacznie słabszy - żaden z reprezentantów Polski nie uplasował się w czołowej dziesiątce klasyfikacji generalnej. Najlepszym z Polaków był Piotr Żyła, który zajął czternaste miejsce.

Nowy sezon to dla Polaków okazja, by po rocznej przerwie powrócić na podium klasyfikacji generalnej. Puchar Świata w skokach narciarskich 2022/2023 rozpocznie się już 5 listopada indywidualnym konkursem w Wiśle.?php>

Źródło: FIS/informacja własna