Alpejski PŚ w Saalbach. Ostatnia część dramatu bez akcji. Odermatt zgarnia (prawie) wszystko

Jakie powinno być idealne zakończenie sezonu w narciarstwie alpejskim? Można wyobrazić sobie słoneczną pogodę w Saalbach, lekki mróz i walkę do końca o małą Kryształową Kulę w zjeździe, przy udziale tysięcy kibiców zgromadzonych wokół trasy. Niestety sezon 2023/2024 w alpejskim Pucharze Świata został zamknięty w nieco mniej idealny sposób, a mianowicie poprzez odwołanie ostatnich zawodów po długim oczekiwaiu.

Walka z naturą

Można oczywiście narzekać, że Puchar Świata 2023/2024 nie został zakończony pięknym narciarskim świętem, a niecierpliwym oczekiwaniem na zawody, które i tak się nie odbyły. Zmagania najlepszych alpejczyków świata miały zostać pożegnane zjazdem mężczyzn, zaplanowanym na godzinę 11:15 w przedostatnią niedzielę marca, czyli na tydzień przed Wielkanocą. Jednak opady śniegu, a następnie silny wiatr, były dla organizatorów twardym do zgryzienia orzechem, który ostatecznie okazał się za twardy na zęby jakimi dysponowano w Saalbach. Po około 1,5 godziny oczekiwania zdecydowano, że zawodów nie będzie i tym samym znów pogoda okazała się silniejsza od wysiłków ludzkich. 

Ostatni akt dramatu

Patrząc jednak na to jak zaczął się sezon i jakie przykre sytuacje doświadczay narciarski świat przez ostatnie miesiące, można chyba zgodzić się, że było to piękne, choć oczywiście jednocześnie dramatyczne zamknięcie sezonu, wpisujące się po prostu w cały jego przebieg. Większość osób chyba dobrze pamięta początek zimy, a tak naprawdę końcówkę jesieni, która obfitowała w odwołane zawody, zaczynając od giganta mężczyzn w Sölden, przechodząc następnie do zupełnie pechowych zawodów w Zermatt/Cervinii. Liczne kontuzje faworytów, brak śniegu w drugiej części sezonu jeszcze dodały dramaturgii, a żeby nie dać nikomu zapomnieć jak trudna była to zima, ostatnie zawody naprawdę musiały być odwołane. 

Odermatt wziął co chciał

Ostatecznie jednak nie wszyskim towarzyszyć będzie smutek, a na pewno nie Marco Odermattowi. Szwajcar wspominał kilka razy, że mała Kryształowa Kula za zjazd jest dla niego najważniejszą z małych kul. W Saalbch miał on walczyć o utrzymanie pozycji lidera i zapewne wolałby postawić kropkę nad "i" zwyciężając na koniec sezonu, to tak czy owak, wywalczył trofeum w pełni zasłużenie, nawet mimo trudnych warunków postawionych mu przez Cypriena Sarrazina. Francuz przegrał małą Kryształową Kulę z Odermattem o zaledwie 42 punkty i będzie mógł pluć sobie w brodę, bo gdyby nie kontuzja i jego nieobecność w Kvitfjell, to mogłoby być jeszcze ciekawiej. Mimo wszystko, należy przyznać, że kontuzje to nieodłączna część sportu, a ich unikanie jest także pewną umiejętnością. Reszta zjazdowców była nieco w cieniu wyżej wymienionej dwójki, a na trzecie miejsce w klasyfikacji łącznej zjazdu wdrapał się Dominik Paris, który tym razem wbrew tradycji nie wygrał w Bormio, ale zaliczył jedno zwycięstwo w Val Gardenie. 

Ostatni zjazd nie mógłby już nic zmienić jeśli chodzi o klasyfikację generalną Pucharu Świata i trzy pierwsze miejsca. Tutaj wygraną już dawno zapewnił sobie Marco Odermatt, a drugie miejsce zdobył najbardziej wszechstronny ze zdrowych zawodników czyli Loic Meillard, który miał bardzo dobrą końcówkę sezonu. Na pozycji trzeciej uplasował się Manuel Feller, niemal wyłącznie slalomem. Było to możliwe, bo to właściwie jedyna konkurencja, której nie chwyta się Odermatt, a Feller był w tym sezonie niezwykle stabilny w slalomie, zrywając z łatką jeźdźca bez głowy. 

Źródło: własne