Wspominamy zmarłych ludzi narciarstwa

Zawodnicy, trenerzy, działacze i inne osoby związane z Polskim Związkiem Narciarskim. 1 listopada to dzień, w którym możemy poświęcić kilka chwil na wspomnienie zmarłych. W tym roku odeszli od nas :

Franciszek Gąsienica-Groń (ur.30 września 1931, zm. 31 lipca 2014)

Polski narciarz, kombinator norweski , skoczek narciarki, olimpijczyk oraz reprezentant Polski. W 1956 roku w Cortina d’Ampezzo zdobył pierwszy dla Polski brązowy medal w historii startów naszych reprezentantów w zimowych igrzyskach olimpijskich – w kombinacji norweskiej. Oprócz kombinacji norweskiej startował również w skokach narciarskich. Podczas kariery zawodniczej występował w klubie Wisła-Gwardia Zakopane. Jako szkoleniowiec wychował ponad 40 mistrzów kraju w skokach, kombinacji norweskiej, a także w biegach oraz sztafetach. W 1956 roku Gąsienica-Groń pojechał na zimowe igrzyska olimpijskie w Cortina d’Ampezzo dzięki twardej postawie trenera wobec polskich władz sportowych. We Włoszech Franciszek Gąsienica-Groń wygrywał wszystkie treningi na skoczni. Niestety gdy doszło do rozpoczęcia walki , Polakowi nie wyszedł skok. Po pierwszej serii zajmował ostatnie miejsce. Poprawił się jednak i po kolejnych próbach oraz biegu udało mu się wywalczyć medal.

Helena Gąsienica Daniel-Lewandowska (ur. 15 kwietnia 1934, zm. 23 listopada 2013)

Biegaczka narciarska, olimpijka z Cortina dAmpezzo (1956) i Squaw Valley (1960), dziesięciokrotna mistrzyni Polski. Była siostrą olimpijczyków: Marii, Andrzeja i Józefa Gąsieniców Danieli. Już w wieku 16 lat zdobyła dwa złote medale mistrzostw Polski w biegach narciarskich. W ciągu całej kariery łącznie wywalczyła aż dziesięć mistrzowskich tytułów oraz cztery srebrne medale. Startowała w barwach klubu Wisła Gwardia Zakopane. Największy sukces odniosła, zwyciężając dwukrotnie w prestiżowych zawodach w szwajcarskim Grindelwaldzie w biegu rozstawnym 3 x 5 km (1955, 1960).

Niechaj spoczywają w pokoju

Źródło : Alicja Kosman / PZN

About
Latest Posts

Obserwuj

Mateusz Król

O dziennikarstwie myślałem już jako dzieciak. Po maturze i dziwnej przygodzie z gazetą, rzuciłem te plany. Dopiero silniejsze zainteresowanie sportami zimowymi spowodowało, że dziennikarstwo wróciło do mnie ze zdwojoną siłą.

Na co dzień jestem prezenterem w Radiu Plus. Tu pełnię funkcję redaktora naczelnego.

Obserwuj