Nowy trener, nowa jakość, nowy Maciej Kot?

Zmiany w naszej kadrze skoczków widoczne są gołym okiem. Nowy trener wniósł nową jakość. Czy wszyscy jednak w pełni zaufali Stefanowi Horngacherowi? 

Tym, który od początku pokłada w nim spore nadzieje i darzy go wielkim zaufaniem jest niewątpliwe Maciej Kot. Może to tylko moje odczucia ale od pierwszego wywiadu po objęciu kadry przez Horngachera, od Kota bije pewność siebie i pewność, że nowy trener da mu to, czego nie potrafił dać Kruczek czy Maciusiak. Maciej Kot dla mnie to od wielu lat talent, który nadal w pełni nie może rozwinąć swoich skrzydeł. Wreszcie nowym trenerem został Stefan Horngacher. Czy to on zdoła wydobyć z Maćka to co najlepsze i sprawi, że Kot będzie w stanie zimą nawiązać walkę z najlepszymi? Tego nie wiem ale wydaje mi się, że to może być początek owocnej współpracy. Mam wrażenie, że ich charaktery świetnie się uzupełniają. Kot jest typem zawodnika, który powinien mieć nad sobą stanowczą i konkretną osobę, która wydaje jasne i precyzyjne polecenia. Stefan ma plan i tę słynną wizję skoku, która Maćkowi odpowiada. Oczywiście, pewnie wielu z was powie, że jestem naiwna i że Kot już wiele razy latem skakał dobrze, a w zimie było jak zwykle, czyli przeciętnie, żeby nie powiedzieć źle. Nie chcę prorokować i dmuchać balonika ale jako kibic chcę wierzyć, że będzie dobrze. Na razie mam ku temu powody.

To co widać u Kota od pierwszych treningów z Austriakiem to nie tylko zaufanie i pewność, że wszystko idzie w dobrym kierunku ale również cierpliwość. W przypadku reszty chłopaków nie wiem czy jest to tak oczywista sprawa. Piotr Żyła przeszedł w kadrze chyba największą rewolucję. Nie miał wyboru i musiał pożegnać się ze słynnym garbikiem. Na razie nowa pozycja dojazdowa nie jest dopracowana i przed nim na pewno jeszcze długa droga, by wszystko dopasować. To co mnie martwi, to jednak to, że Żyła sprawia wrażenie zrezygnowanego, podłamanego, bez wiary i tak cennej w jego przypadku cierpliwości. Chce, żeby już teraz jego skoki były dobre ale to nie takie proste. Boję się, że Piotrek nie wytrzyma i znów zacznie kombinować, bo zaufanie, że ta zmiana jest dobra, gdzieś jakby zniknęło. Mam nadzieję, że Stefan Horngacher będzie w stanie tą cierpliwość i wiarę, że się uda nadal podtrzymywać a jak wiemy z Piotrem tak łatwo nie jest.

Cierpliwość w ostatnim sezonie była przydatna także w przypadku naszego mistrza olimpijskiego Kamila Stocha. Momentami jej brakowało, pojawiało się zwątpienie i przygnębienie, że mimo prób, nadal nie wychodzi. Nowy sezon z nowym trenerem ma być inny. Przygotowania, które do tej pory się odbyły dają nadzieję, że kryzys jaki spotkał naszego mistrza, jest już zażegnany. O ile w Courchevel było widać innego Kamila Stocha, radosnego, czerpiącego przyjemność ze skoków i uśmiechniętego, to Wiśle jednak pojawiło się zmęczenie. Być może jest to efekt ciężkiego treningu, który w tym roku zaczął się o wiele wcześniej. Może również Kamil chciał w Wiśle za wszelką cenę pokazać, że wrócił, że znowu jest dobrze. Dla niego każdy konkurs w Polsce jest niezwykle ważny bo może w ten sposób podziękować kibicom, którzy strasznie go podbudowują. Nie wiem czy w ubiegły weekend zabrakło mu cierpliwości, tak jak Piotrowi Żyle, ale mam nadzieję, że do zimy wszystko pójdzie w dobrym kierunku i żaden z nich nie straci zaufania do trenera Horngachera. Bo jak pokazuje Maciej Kot, trener potrafi wydobyć z nich to, co najlepsze, to co jest ich atutami. Wystarczy ufać i wykonywać wszystkie zalecenia w 100 procentach. Oczywiście skoki są sportem, który jest nieprzewidywalny i czasami słabsza forma nie jest wynikiem złego treningu. Jeśli jednak każdy z naszych zawodników przepracuje to lato solidnie i wytrwale, myślę, że o zimę możemy być spokojni. Na ten moment tym, czego najbardziej potrzebuje nasza kadra to czas, a efekty będziemy mogli oceniać po sezonie, w marcu. Dlatego nam -  kibicom, również przyda się cierpliwość. Tego nam wszystkim życzę.

źródło: informacja własna