Kim był nim stał się legendą. Droga Schlierenzauera do PŚ

O Gregorze Schlierenzauerze od przedwczoraj napisano już niemal wszystko. Nic dziwnego - wszak to zawodnik, którego wkład w historię skoków narciarskich jest niebagatelny. W świecie seniorskich skoków pojawił się bardzo szybko - miał bowiem raptem 16 lat. W poniższym artykule skupimy się na jego drodze do najważniejszych zawodów.

Pierwsze sukcesy

Pierwsze udokumentowane międzynarodowe zawody z udziałem Gregora odbyły się 22 czerwca 2001 roku w Garmisch-Partenkirchen. Nasz 11-letni wtedy bohater wziął udział w letnich zawodach w ramach Marschall Electronic Cup. I były to zawody dla niego zwycięskie. W stawce jedenastu zawodników wystąpili m. in. Niemiec Felix Schoft i Austriak Mario Innauer - oraz kilku mniej znanych zawodników. Dzień później Gregor wystąpił w zawodach w Berchtesgaden w dziecięcym Turnieju Czterech Skoczni. w konkursie tym zajął szóste miejsce. Warto przytoczyć nazwiska pierwszej piątki - Alexander Lichtenegger z Austrii, Matic Godejsa ze Słowenii, Michael Schwaiger z Niemiec, Anze Zaplotnik ze Słowenii i Sebastian Zirkl z Austrii. Czy ktoś o nich dziś jeszcze pamięta?

Pod egidą FIS

Do roku 2004 Schlieri skakał w zawodach podobnej rangi co powyższe. W lutym 2004 roku zadebiutował w bardziej prestiżowym Pucharze Alp pod egidą FIS. I był to debiut nad wyraz udany - 28 lutego wygrał on w swym debiucie (na podium wraz z nim stanęli Jurij Tepes i Tobias Bogner), dzień później w konkursie drużynowym był wraz z Thomasem Thurnbichlerem i Arthurem Pauli drugi. Odtąd w tych zawodach gościł Schlierenzauer dość regularnie często zajmując miejsca w czołówce.

Pierwsza wielka impreza

W 2005 zadebiutował na mistrzostwach świata juniorów, które odbywały się w fińskim Rovaniemi. Nie był to może debiut olśniewający - zajął w konkursie indywidualnym dwudzieste miejsce. Warto jednak zauważyć, że miał dopiero 15 lat i z jego rocznika lepszy był tylko Kenshiro Ito. Otarł się za to o medal w drużynie - wraz z Arthurem Pauli, Danielem Lacknerem i Nicolasem Fettnerem Austriacy zajęli czwarte miejsce. Warto dodać, iż zwyciężyła wówczas Słowenia (z Jurijem Tepesem), a srebrny medal zdobyła Polska, w której składzie skakało dwóch wielkich w przyszłości skoczków - Kamil Stoch i Piotr Żyła i dwóch skoczków, którzy nigdy żadnej kariery nie zrobili - Paweł Urbański i Wojciech Topór. Brąz zdobyła wtedy jeszcze silna Finlandia, której reprezentant Joonas Ikonen wygrał konkurs indywidualny, miał niezłe wejście w Puchar Świata ale szybko wypadł z czołówki. Sporą karierę (choć dużo większą w kombinacji norweskiej niż w skokach) za to zrobił Anssi Koivuranta, ale to - cytując Kazika Staszewskiego - już inna historia, inna historia.

Droga do Pucharu Świata

W roku 2006 wszystko potoczyło się już w ekspresowym tempie. W noworocznym FIS Cupie w Seefeld w swym debiucie w konkursie tej rangi zajął drugie miejsce (za Mario Innauerem). 7 i 8 stycznia zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym - w Planicy zajął 28. pozycję w pierwszym konkursie, zaś dzień później nie zapunktował (był 32.). Później przyszły wspaniałe dla Austriaka MŚ juniorów w Kranju, z których wrócił z dwoma złotymi medalami. Do końca sezonu zimowego z  skakał głównie w FIS Cupie - odnosząc zwycięstwo w Sapporo (ogólnie w każdym konkursie, w którym startował plasował się w czołówce). Te starty i zdobyte już punkty w PK dały mu możliwość debiutu w Pucharze Świata. Stało się to w Oslo 12 marca 2006. Młodziutki, 16-letni zawodnik zajął wtedy punktowaną, 24. pozycję.

Ostatnia prosta to sezon letni w 2006 roku. W Villach w Pucharze Kontynentalnym nasz bohater zajął siódme i pierwsze miejsce. Potem szybko zadebiutował w Letnim Grand Prix, w którym od razu w debiucie stanął na podium. A dalej? Tą część historii opisano chyba już w każdy możliwy sposób, więc przegląd lat młodzieńczych Gregora zakończę w tym miejscu.

źródło: własne, przebieg kariery Gregora dzięki stronie Adama Kwiecińskiego