Czy skoczkom znowu zagraża anoreksja?

Kiedy w 2004 roku Międzynarodowa Federacja Narciarska wprowadziła przepisy zmuszające zawodników z BMI mniejszym niż 20 do startu na krótszych nartach, wydawało się, że problem został rozwiązany na zawsze. Postępująca wojna sprzętowa doprowadziła jednak do sytuacji, że długie narty nie zawsze są konieczne by daleko skakać. Tym samym waga zawodników znów zaczęła spadać.

Starsi kibice na pewno pamiętają czasy, gdy na hasło "skoczek narciarski" do głowy przychodził obraz człowieka chorobliwie chudego. Przez wiele lat to właśnie waga decydowała o osiąganej przez zawodnika odległości. Im chudszy skoczek, tym dalej latał. Doprowadziło to do sytuacji, gdy wiele zawodników znajdowało się u progu anoreksji. Najgłośniejszy był zdecydowanie przypadek Svena Hannawalda. Niemiec podczas tak udanego dla niego Turnieju Czterech Skoczni przypominał bardziej szkielet niż sportowca. Ważył tylko 60 kilogramów przy wzroście 1,85 m.

Władze FIS zdecydowały się podjąć drastyczne kroki. Przez wiele lat przepisy sprawdzały się świetnie. Ostatnio jednak pojawia się coraz więcej głosów, że problem może wrócić. Wprowadzenie nowych wiązań pozwala lepiej operować nartami w powietrzu. Tym samym ich maksymalna długość stała się sprawą drugorzędną, a skoczkowie mogą odchudzać się bez obawy o to, że regulacje FIS sprawią, że utracą kontakt z czołówką. Dyskusje nad wagą konkretnych zawodników toczą się już nie tylko między skoczkami. Otwarcie o problemie zaczynają też mówić trenerzy. Nigdy jednak nie atakują swoich zawodników, a rywali którzy nad nimi górują. Sprawia to, że na wiele oskarżeń patrzy się przez palce.

Waga u skoczków zawsze była sporną kwestią. Niewłaściwe byłoby jednak ocenianie kogoś kto po prostu jest drobno zbudowany i przez to wygląda na chudszego niż w rzeczywistości. Należy jednak obserwować zawodników i reagować, gdy ich waga nagle zaczyna gwałtownie spadać. Priorytetem zawsze powinno być zdrowie sportowca.

Zuzanna Wydera

Źródło: eurosport.onet.pl