Wspomnienia Emila Hegle Svendsena

Już kilka dni później wywalczył drugie mistrzostwo, tym razem hymnu mógł wysłuchać wraz z kolegami z drużyny. Kanadyjskie Igrzyska zakończyły się sukcesem dla norweskiej ekipy w skład, w której oprócz mistrza z biegu długiego wchodzili Halvard Hanevold, Tarjei Boe oraz Ole Einar Bjoerndalen.

Po 4 latach Svendsen nadal należał do światowej czołówki i tym razem najlepszy okazał się w biegu masowym.

Jednak bieg nie był prosty, Norweg zwyciężył z Martnem Fourcadem zaledwie o setne części sekundy.

Ci dwaj biathloniści ponownie na podium w tej samej specjalności znaleźli się podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018. Tym razem lepszy okazał się Fourcade, a miedzy Francuzem i Norwegiem znalazł się jeszcze Niemiec Simon Schempp.

Emil Hegle zwyciężał prawie na całym świecie, najlepszy okazał się aż w 37 indywidualnych biegach należących do  cyklu Pucharu Świata. Jednak najlepiej czuł się w Ostersund, gdzie wygrywał aż siedmiokrotnie.

Widocznie "siódemka" była szczęśliwą liczbą dla Norwega, ponieważ taką samą liczbę razy został sklasyfikowany w czołowej trójce klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, jednak cały sezon zdołał wygrać tylko raz. Triumfem zakończył cykl 2009/2010, w którym zwyciężył przed Austriakiem Christopherem Sumannem i Rosjaninem Iwanem Czeriezowem. Tę edycję Pucharu Świata zakończył zwycięstwem również w klasyfikacji sprintu oraz biegu indywidualnego.

Nieco gorzej zakończył się dla niego kolejny rok. Mimo, że ukończył sezon z największą w karierze liczbą oczek przegrał w klasyfikacji generalnej ze swoim młodszym rodakiem Tarjei Boe. Na pocieszenie Svendsen ponownie zdobył małą kulę za bieg indywidualny oraz zwyciężył w klasyfikacji biegu masowego.

Oprócz licznych tytułów na Igrzyskach i w Pucharze Świata najlepiej Svendsen radził sobie podczas Mistrzostwa Świata. Jednym z najbardziej udanych był dla niego czempionat w rosyjskim Chanty-Mansyjsku w 2011 roku, w trakcie którego zdobył dwa złota oraz srebro.

Jednak zdecydowanie najlepiej Svendsen radził sobie podczas Mistrzostw w 2013 roku w Czechach. Norweg zwyciężył w aż 4 z  6 rozegranych konkurencji, a złota nie zdobył tylko w biegu indywidualnym, w którym nie startował oraz w masowym, który zakończył na 3. pozycji.

Natomiast ostatni mistrzowski medal wywalczył na swojej ziemi w Oslo. Podczas MŚ w 2016 roku Svendsen zdobył brąz w biegu pościgowym oraz złoto wraz z braćmi Boe i Bjoerndalenem w sztafecie.

Ole Einara Bjoerndalena od lat nazywany jest królem biathlonu, a każdy król musi mieć swojego następce. Zdecydowanie był nim "książę" Emil Hegle Svendsen,

który był norweskim łącznikiem między erą Bjoerndalena, a braci Boe. 

Svendsen w trakcie dwunastu sezonów z rzędu przynajmniej raz kończył indywidualne zmagania na podium. Po raz ostatni na pucharowym podium Norweg znalazł się 5.01.2018, kiedy zajął 2. miejsce w biegu sprinterskim.

Równo tydzień później Emil Hegle wywalczył zwycięstwo w biegu sztafetowym. Wraz z Birkelandem i braćmi Boe miał okazję cieszyć się z ostatniego triumfu i przy okazji podium w zawodach należących do Pucharu Świata.

Zdecydowanie przez lata kariery Svendsen najwięcej pojedynków stoczył z Martinem Fourcadem. Wiele finiszów na zawodach najwyższej rangi rozegrało się między tą dwójką.

W końcu za sprawą zakończenia kariery Svendsen będzie miał więcej czasu dla rodziny oraz swojej partnerki. Samantha Skogrand  często mu towarzyszyła, nie tylko podczas zawodów,

ale także podczas różnych gal i  konferencji.

Źródło: biathlonworld.com/ informacja własna