Sporty zimowe: Oni odeszli w minionym roku

Wieloletnią tradycją w naszym kraju jest wspominanie 1. listopada sławnych ludzi, którzy odeszli na przestrzeni ostatnich 12-miesięcy. My również chcemy pamiętać o nieobecnych, którzy tworzyli świat sportów zimowych. Nie uda nam się napisać o wszystkich, ale pamięcią obejmujemy każdego.

W minionym roku odeszli:

Radosław Szwade - miał 34 lata. Reprezentował nasz kraj podczas biathlonowych mistrzostw świata w biathlonie na nartorolkach. Polak nie zrobił kariery sportowej, ale zajął się trenowaniem młodzieży zainteresowanej uprawianiem jego ulubionego sportu. Aby realizować swoją pasję Szwade został współzałożycielem klubu sportowego UKS Szczytnik i tam też pracował. Zmarł 30 marca 2018.

Max Burkhart - był niemiecka nadzieją na wielkie sukcesy, ale nie zdążył uplasować się w ścisłej czołówce zawodników swojego kraju. Trenował w klubie SC Partenkirchen. Siedemnastolatek doznał wypadku podczas treningu. Natychmiast został przetransportowany do szpitala w Calgary, jednak od początku znajdował się w stanie krytycznym. Niestety, następnego dnia zmarł (6 grudnia 2017).

Ida Eide - norweska biegaczka narciarska. Trzydziestoletnia była biegaczka startowała niegdyś w mistrzostwach Norwegii i zawodach FIS. W jednym z krajowych czempionatów zdobyła brązowy medal w sprincie. Kilka lat temu jednak zrezygnowała z profesjonalnej kariery. - Z głębokim smutkiem potwierdzamy, że Ida Eide zmarła wczoraj w szpitalu Ullevål w wyniku zatrzymania krążenia podczas biegu w sobotę - przeczytaliśmy w oświadczeniu wydanym wczoraj przez rodziców zmarłej dla NTB. Zmarła 2 września 2018.

Vibeke Skofterud - norweska biegaczka narciarska. Zginęła w nieszczęśliwym wypadku na skuterze wodnym w wieku zaledwie 38 lat i niedługo po zakończeniu swej sportowej kariery. Vibeke Skofterud przez lata reprezentowała Norwegię we wszystkich najważniejszych zawodach. Największe sukcesy odnosiła drużynowo. To właśnie w sztafecie sięgnęła po złoty medal olimpijski (Vancouver 2010) oraz dwa najcenniejsze krążki mistrzostw świata (Oberstdorf 2005, Oslo 2011). Ostatnie miejsce na podium Pucharu Świata osiągnęła w 2012 roku podczas zawodów w kanadyjskim Canmore. Trumfowała wówczas Justyna Kowalczyk.

David Poisson - jeden z najbardziej doświadczonych alpejczyków w stawce Pucharu Świata. David Poisson przygotowywał się do zawodów w Kanadzie. Podczas jednego ze zjazdów na stacji Nakiska wypadł z trasy. W oświadczeniu francuskiej federacji brakuje konkretnego wyjaśnienia, jak doszło do tej tragedii. Miał trzydzieści pięć lat. Pięć lat temu w Schladming zdobył brązowy medal mistrzostw świata.

Mauro Detassis - zmarł w wieku 79 lat. Wieloletni włoski działacz na rzecz narciarstwa alpejskiego. Przez ćwierć wieku zajmował się organizacją pucharowych zawodów, dbał o rozwój narciarstwa wśród dzieci.

Luka Koprisek - był słoweńskim trenerem skoków narciarskich, który w latach 70-tych prowadził klub z Lublany. Jednak największe sukcesy odniósł jako szkoleniowiec reprezentacji swojego kraju. Prowadził m.in. Primoza Ulagę, Mirana Tepesa, Vasjana Bajca i Matjaza Debelaka. Ostatni z nich w 1988 roku zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Calagary, a cała drużyna zdobyła srebrny medal w konkursie drużynowym, który był pierwszym takim konkursem w zmaganiach olimpijskich. W 1991 roku kolejny z podopiecznych Koprivseka, Franci Petek został mistrzem świata podczas konkursu na dużej skoczni we włoskim Predazzo. Słoweniec pracował także z kombinatorami norweskimi.

Leszek Krzeszowiak - urodził się 22 września 1926 roku w Suchej Beskidzkiej. Na nartach startował jeszcze przed wojną. Od 1945 roku działał wszechstronnie w kulturze fizycznej jako: zawodnik, działacz społeczny, sędzia, instruktor i trener w narciarstwie, lekkiej atletyce, piłce siatkowej oraz w turystyce letniej i zimowej - autor wielu opracowań. Działalność społeczną i sportową w narciarstwie rozpoczął w Klubie Sportowym "Babia Góra" w Suchej w roku 1946, gdzie był zawodnikiem, wicemistrzem Polski w slalomie w 1949 w Karpaczu, kilkakrotnym mistrzem okręgu i województwa krakowskiego. Od roku 1947 - sędzia PZN, od 1965 - międzynarodowy, od roku 1949 - instruktor narciarski, a od 1960 - instruktor wykładowca. W lekkiej atletyce wychował kilku reprezentantów kraju (CWKS Wawel, Cracovia). Na uczelni pedagogicznej (WSP) utworzył 3 kierunki kształcące nauczycieli wychowania fizycznego. Był organizatorem "Solidarności". Był członkiem Stowarzyszenia Osób Poszkodowanych przez III Rzeszę. Całe życie szkolił nauczycieli w Liceum Pedagogicznym, następnie w Studium Nauczycielskim, później w Wyższej Szkole Pedagogicznej i Akademii Pedagogicznej w Krakowie. W roku 1972 doktoryzował się z fizjologii w Śląskiej AM i AWF Warszawa. Jako pierwszy w narciarstwie w Polsce wprowadził w latach 1968 - 1972 badania fizjologiczne czołowych zawodników i reprezentantów Polski - społecznie w bazie Ludowego Klubu Sportowego LKS  "Poroniec" Poronin. Zmarł w wieku 91 lat.