Kombinacja mężczyzn - dominacja Francuzów

fot.: redbull.com (Photo by Alain Grosclaude/Agence Zoom/Getty Images)

Kombinacja (zwana też czasem superkombinacją, FIS sama nie umie się zdecydować, ja jednak będę częściej używał formy kombinacja) to efektowny, acz czasem po macoszemu traktowany segment pucharu świata w narciarstwie alpejskim.

Niesłusznie, bowiem wygrywanie tu wymaga dużej wszechstronności i umiejętności. Logistycznie też jest cięższa do zorganizowania, mało który zawodnik lubi ją jeździć - i przeto mieliśmy tylko trzy zawody w tej konkurencji (kolejno w Wengen, Kitzbüehel i Chamionix). Nie oznacza to jednak, iż nie zasługuje ona na omówienie. W nawiasie po punktach informuję, który to sezon z punktami kombinacji tego zawodnika, a także ruch względem sezonu 2014/15. W przypadku zawodników, którzy nie punktowali w sezonie 2014/15 informuję, kiedy ostatnio zdobyli punkty kombinacji. Na niebiesko - wyrównanie najlepszego wyniku, na czerwono - najlepszy wynik, na zielono - pierwszy sezon z punktami kombinacji.

1. Alexis Pinturault (Francja) - 220 punktów (6/+1) - 20.03.1991 - jego główna specjalizacja to slalom gigant, czyli niby mało "kombinacyjna" konkurencja (choć trzeba przyznać, że gigant w pewnym sensie łączy konkurencje szybkościowe i techniczne), a jednak w ostatnich latach w Pucharze Świata dominuje w tej dyscyplinie (choć nie potrafi zdobyć medalu na wielkich imprezach w tej konkurencji, mimo iż zwykle jest jednym faworytów). W minionym sezonie wygrał w Kitzbüehel i Chamonix, gorszy rezultat notując w pierwszej kombinacji Wengen - i trzeci raz w karierze wygrał klasyfikację tej dyscypliny;

2. Thomas Mermillod Blondin (Francja) - 170 punktów (8/+15) - 03.01.1984 - bardziej doświadczony rodak Alexisa również nie ma żadnego medalu (i to nie tylko w kombinacji, ale w ogóle), jednak jego wszechstronność sprawia, iż dobrze prezentuje się w PŚ. Nigdy nie wygrał zawodów, zaś w minionym sezonie był czwarty i dwa razy trzeci - czyli miejsce w klasyfikacji generalnej lepsze niż najlepszy start;

3. Kjetil Jansrud (Norwegia) - 165 punktów (8/+14) - 28.08.1985 - aktualny wicemistrz świata w kombinacji z 2015 roku wygrał zawody w Wengen, później jednak nie było tak dobrze i w ostatnich zawodach dał się wyprzedzić Francuzom. Wysokie miejsce Norwega to raczej spodziewany rezultat;

4. Dominik Paris (Włochy) - 161 punktów (7/+32) - 14.04.1989 - medali w kombinacji nie zdobywał podobnie jak ww. Francuzi, ale pokazał, że w przyszłości sprawa jest otwarta - trzy razy w "10", a w Chamonix - na drugim miejscu;

5. Victor Muffat-Jeandet (Francja) - 130 punktów (3/-2) - 05.03.1989 - zawalił w Wengen, co sprawiło, iż ciężko mu było odrobić straty mimo drugiego miejsca w Kitzbüehel i czwartego w Chamonix. Ogólnie wynik gorszy niż przed rokiem. Podobnie jak Pinturault niby najlepszy w gigancie, ale kombinację jeździ również świetnie;

6. Adrien Theaux (Francja) - 96 punktów (11/+15) - 18.09.1984 - reprezentant konkurencji szybkościowych. W Wengen właśnie ci zawodnicy mieli pewnego rodzaju fory związane z układem trasy i Theaux był tam trzeci. A że u siebie w Chamonix znowu zmieścił się do "10" wysokie miejsce zasłużone;

7. Carlo Janka (Szwajcaria) - 90 punktów (9/-6) - 15.10.1986 - Szwajcar też nie ma medalu wielkich imprez z kombinacji, ale wygrał w swej karierze trzy zawody tego typu. W sezonie 2014/15 wygrał klasyfikację tej dyscypliny, teraz gorzej - czwarty w Kitzbüehel, szósty w Chamonix. W Wengen - zawalił sobie slalom;

8. Romed Baumann (Austria) - 88 punktów (10/+4) - 14.01.1986 - to jeden z tych zawodników, którzy specjalizują się akurat w kombinacji. Swoje jedyne zwycięstwa w PŚ zdobył właśnie w tej dyscyplinie, swój jedyny indywidualny medal MŚ - również (brąz w Schladming). Sezon relatywnie słabszy - punktował w każdych zawodach na ósmym, szóstym i piętnastym miejscu.

9. Aksel Lund Svindal (Norwegia) - 80 punktów (11/ostatnie punkty 2013/14) - 26.12.1982 - o kontuzji wielkiego Norwegia już pisałem nie raz. Zdążył wystąpić tylko w Wengen - był tam drugi. Warto dodać, iż ten specjalizujący się w konkurencjach szybkościowych wielki mistrz w 2009 w Val d`Isere i w 2011 w Garmisch-Partenkirchen wygrał mistrzostwa świata w kombinacji. Do tego w 2005 w Bormio był drugi, wygrał też zawody PŚ w sezonie 2006/07 w Beaver Creek, więc ma piękną kartę w tej dyscyplinie;

10. Vincent Kriechmayr (Austria) - 75 punktów (3/+2) - 01.10.1991 - też specjalista od konkurencji szybkościowych, a zwłaszcza supergiganta. W kombinacji nieźle - dziewiąty, ósmy i siedemnasty;

11. Klemen Kosi (Słowenia) - 64 punkty (4/+9) - 19.06.1991 - zawodnik niby przeciętny, ale też i wszechstronny i dzięki temu wysoko w kombinacji. Tendencje miał malejącą - zajmował kolejno miejsca siódme, dwunaste i dwudzieste piąte;

12. Marc Gisin (Szwajcaria) - 60 punktów (2/ostatnie punkty 2010/11) - raczej zjazdowiec i raczej przedstawiciel drugiej ligi. W kombinacji nigdy szczególnie nie błyszczał, ale w minionym sezonie szóste miejsce w Wengen, trzynaste w Chamonix wywindowały go wysoko w hierarchii;

12. Adam Zampa (Słowacja) - 60 punktów (4/-3) - 13.09.1990 - jeden z tych szaleńców, którzy wzbudzają odruchową sympatię na stokach. Jego główną specjalizacją jest kombinacja, bo jeździć potrafi wszystko. I w tej kombinacji mocno zaznacza swoją obecność: szesnasty w Wengen, piąty w Kitzbüehel - czekam na jego pierwsze podium;

14. Riccardo Tonetti (Włochy) - 58 punktów (1/-) - 14.05.1989 - punktujący do tej pory tylko w slalomach Włoch zrobił się wszechstronny. Zaczął jeździć z powodzeniem giganty, punktuje też w supergigancie - siłą rzeczy przekuły się te wyniki na niezłą pozycję w kombinacji - nie było go w Wengen, za to w następnych zawodach w Kitzbüehel dziesiąty, a w Chamonix - ósmy. Rokujący zawodnik;

14. Natko Zrncic-Dim (Chorwacja) - 49 punktów (10/-8) - 07.03.1986 - podobnie jak Baumann Natko jest specjalistą od kombinacji. Był nawet brązowym medalistą MŚ w Val d`Isere w 2009, stawał też pięć razy na podium (choć bez zwycięstwa). W innych konkurencjach raz na jakiś czas zapunktuje, ale nie liczy się w ogóle. Miniony sezon jednak słabszy - ani razu nie był w "10" zajmując kolejno miejsca jedenaste, osiemnaste i dziewiętnaste;

14. Bryce Bennett (USA) - 48 punktów (1/-) - 14.07.1992 - przebija się powoli Amerykanin - miejsca dwudzieste drugie, dziewiąte i dwudzieste pierwsze w kombinacji wyglądają całkiem nieźle. Dobrze zaczął jeździć też zjazdy;

16. Peter Fill (Włochy) - 48 punktów (11/ostatnie punkty 2013/14) - 12.11.1982 - wiadomo, to najlepszy zjazdowiec minionego sezonu, slalomów sam od siebie nie jeździ, za to te kombinacji - często i chętnie. W Ga-Pa w 2011 dało mu to trzecie miejsce podczas MŚ, podia PŚ też mu się zdarzały. W minionym sezonie dziesiąty w Wengen i dwunasty w Chamonix;

16. Aleksander Aamodt Kilde (Norwegia) - 48 punktów (2/ostatnie punkty 2013/14) - wschodząca gwiazda konkurencji szybkościowych nieźle wypada w kombinacji - w Kitzbüehel i Chamonix był jedenasty;

19. Justin Murisier (Szwajcaria) - 40 punktów (3/+2) - 08.01.1992 - Szwajcar zrobił się rasowym gigancistą, acz w kombinacjach startuje regularnie - w minionym sezonie był dwudziesty pierwszy, dziewiętnasty i czternasty - tendencja rosnąca;
20. Ivica Kostelic (Chorwacja) - 36 punktów (11/-16) - 23.11.1979 - warto poświęcić mu więcej miejsca, bo zawodnik to wielki. Czterokrotny srebrny medalista olimpijski (jak Adam Małysz - bez złota) - w Turynie, Vancouver i Soczi zdobywał srebro właśnie w kombinacji, dokładając jeszcze medal za slalom z Vancouver, był mistrzem świata w slalomie w St. Moritz w 2003, wicemistrzem w kombinacji w Schladming i brązowym medalistą w supergigancie w Ga-Pa. Wygrał też klasyfikację generalną PŚ w sezonie 2010/11, w różnego rodzaju zawodach odniósł aż 26 zwycięstw, dodając do tego 34 podia - wielka postać. Dziś jednak punktuje tylko w kombinacjach - był 24. w Wengen i dziewiąty w Chamonix. Nie kończy kariery - choć wg jego słów prawdopodobnie nastąpi to w następnym sezonie;
21. Jared Goldberg (USA) - 33 punkty (3/-6) - 17.06.1991 - jeździ głównie szybkościowe dyscypliny, acz w kombinacji występuje regularnie. Dwunasty w Wengen, dwudziesty w Chamonix;
22. Valentin Giraud Moine (Francja) - 31 punktów (2/ostatnie punkty 2013/14) - 23.01.1992 - wschodząca gwiazda zjazdu. W kombinacji czternasty w Wengen i osiemnasty w Chamonix;
23. Blaise Giezendanner (Francja) - 26 punktów (1/-) - 29.11.1991 - w kombinacji wystąpił tylko raz, ale potrafił zmieścić się w "10" u siebie w Chamonix;
24. Nils Mani (Szwajcaria) - 24 punkty (1/-) - 23.05.1992 - zdolny junior, który jakoś do seniorskiego sportu przebić się nie potrafi. W minionym sezonie zajmował kolejno miejsca 26., 20. i 23.
25. Andreas Sander (Niemcy) - 20 punktów (3/ostatnie punkty 2012/13) - 13.06.1989 - specjalista od konkurencji szybkościowych punktował w każdej tegorocznej kombinacji - był trzydziesty, piętnasty i dwudziesty ósmy;
26. Christof Innerhofer (Włochy) - 18 punktów (10/+1) - 17.12.1984 - wspaniały Włoch punkty zdobył tylko w kombinacji w Kitzbüehel, gdzie był czternasty. W przeszłości jednak należał do czołówki tej dyscypliny - jest aktualnym brązowym medalistą olimpijskim z Soczi, był też wicemistrzem świata w 2011;
27. Siegmar Klotz (Włochy) - 17 punktów (6/+3) - 28.10.1987 - długo już jeździ, ale jest co najwyżej drugoligowym zawodnikiem (choć w tabeli PŚ widoczny jest regularnie). W kombinacji był dziewiętnasty w Wengen i dwudziesty piąty w Chamonix;
28. Max Franz (Austria) - 16 punktów (5/-5) - 01.09.1989 - miał część sezonu z głowy z powodu kontuzji. W kombinacji startował tylko w Wengen (15. miejsce);

28. Ralph Weber (Szwajcaria) - 16 punktów (1/-) - 31.05.1993 - kolejny utytułowany junior, który niewiele znaczy w świecie seniorskiego sportu. Punktował w dwóch kombinacjach - na dwudziestej czwartej pozycji w Kitzbüehel i dwudziestej drugiej w Chamonix;

30. Thomas Dressen (Niemcy) - 15 punktów (1/-) - 22.11.1993 - kolejny wszechstronny junior. W seniorskim Pucharze Świata na razie jeździ konkurencje szybkościowe. W kombinacji wystąpił tylko w Chamonix i był tam szesnasty;

30. Bostjan Kline (Słowacja) - 15 punktów (1/-) - 09.03.1991 - coraz mocniej zaznacza Słoweniec swoją obecność w zjeździe i supergigancie. W kombinacji zdobył do tej pory punkty raz - był szesnasty w Kitzbüehel;

32. Mattia Casse (Włochy) - 14 punktów (3/-4) - 19.02.1990 - dobry zwłaszcza w supergigancie. W superkombinacji osiemnasty w Wengen, trzydziesty w Chamonix;

32. Maxence Muzaton (Francja) - 14 punktów (4/-9) - 26.06.1990 - ciężko się Francuzowi przebić. Kombinacja oczywiście jest dla niego, jak dla większości tu omawianej "wartością dodaną", a cały dorobek punktowy to siedemnasta pozycja w Wengen;

32. Filip Zubcic (Chorwacja) - 14 punktów (1/-) - 27.01.1993 - to dobrze rokujący zawodnik, już jest całkiem niezłym gigancistą, a może niebawem należeć do czołówki w tej dyscyplinie. W kombinacji zapunktował tylko w Kitzbüehel;

35. Krystof Kryzl (Czechy) - 12 punktów (7/+5) - 12.10.1986 - Kryzl to doświadczony zawodnik, który poza kombinacją zdobywa czasem punkty w gigantach. Jak na zawodnika, który zdobywał punkty w każdej kombinacji w sezonie 2015/16 uplasował się wyjątkowo nisko - był bowiem kolejno dwudziesty szósty, dwudziesty piąty i trzydziesty. Szkoda, że Ondrej Bank - pechowiec, który należał do czołówki kombinacji - musiał zakończyć karierę, bo Kryzl gwiazdą tej dyscypliny raczej nie zostanie.
36. Martin Cater (Słowenia) - 11 punktów (3/-6) - 20.12.1992 - kolejny przedstawiciel konkurencji szybkościowych wśród kombinatorów. Dwudziesty w Wengen;
37. Trevor Philp (Kanada) - 10 punktów (1/-) - 01.05.1992 - to dla odmiany "technik". Swe pierwsze w życiu i jak do tej pory jedyne punkty w kombinacji zdobył w Kitzbüehel, gdzie był dwudziesty pierwszy
38. Niklas Koeck (Austria) - 9 punktów (1/-) - 01.02.1992 - młody i bardzo rzadko startujący. Dość powiedzieć, że szansę dostał tylko w Kitzbüehel, gdzie w supergigancie nie udało się zdobyć punktów, ale w kombinacji i owszem - był dwudziesty drugi;
39. Maciej Bydliński (Polska) - 8 punktów (6/-20) - 11.03.1998 - jedynemu Polakowi w stawce PŚ poświęcę nieco więcej miejsca. To prawda, iż punktuje tylko w tej dyscyplinie, ale robi to od lat i - na ogół z lepszym skutkiem niż w minionym sezonie, kiedy to był kolejno dwudziesty dziewiąty, dwudziesty piąty i trzydziesty czwarty. Niestety z przyczyn wiadomych dla związku jest poza kadrą, w której jeżdżą zawodnicy nie rokujący szczególnie na zdobywanie punktów PŚ. Wiadomo, Bydliński znany jest z nieco trudniejszego charakteru, ale czy on jeden? Nie jest oczywiście gwiazdą taką jak również "trudna" Justyna Kowalczyk, czy - przykład z podwórka innego, ale w sporcie nas dotyczącym - Tina Maze, lub Lara Gut, ale jak na poziom i standard polskich alpejczyków jest gwiazdą. Bo jest jedynym godnym uwagi zawodnikiem w morzu ogólnej beznadziei i żadne pobożne życzenia tego nie zmienią. Wypada wyrazić tu uznanie dla pana Macieja, że bez żadnego wsparcia kontynuuje starty i - sezon po sezonie - zdobywa punkty PŚ;

39. Patrick Schweiger (Austria) - 8 punktów (2/-6) - 23.03.1990 - następny "szybkościowiec". W kombinacji punkty w Wengen - był tam dwudziesty trzeci;

39. Andreas Zampa (Słowacja) - 8 punktów (1/-) - 13.08.1993 - młodszy z braci Zampów próbował od paru lat zdobyć punkty PŚ, aż udało mu się to podczas zawodów w Kitzbühel, w których zajął dwudziestą trzecią pozycję;

42. Niels Hintermann (Szwacjaria) - 7 punktów (1/-) - 05.05.1995 - bardzo młody zawodnik, który dopiero zaczyna swoją karierę. Zapunktował i w zjeździe, i w kombinacji (24. w Chamonix);

42. Broderick Thompson (Kanada) - 7 punktów (2/0) - 19.04.1994 - Kanadyjski młodzian utrzymał swoje miejsce sprzed roku, ale tym razem do tego potrzebował siedmiu punktów (rok temu wystarczył jeden). Najniżej wśród tych, którzy zapunktowali dwa razy: był dwudziesty ósmy w Wengen i dwudziesty siódmy w Chamonix;

44. Drew Duffy (USA) - 4 punkty (1/-) - 01.06.1995 - mało znany i młody zawodnik, któremu udało się zająć dwudziestą siódmą pozycję w Kitzbüehel;

44. Andreas Romar (Finlandia) - 4 punkty (4/ostatnie punkty 2012/13) - 04.07.1989 - w 2013 otarł się o miejsce medalowe w kombinacji w Schladming, był wtedy czwarty na MŚ. W zeszłym roku nie zdobył ani jednego punktu, ale był siódmy na MŚ. Tym razem zdobycz punktowa mizerna - ledwie 27. pozycja w Wengen, ale... MŚ są za rok - zobaczymy;

46. Paolo Pangrazzi (Włochy) - 3 punkty (2/ostatnie punkty 2010/11) - 19.01.1988 - po długiej przerwie do tabeli PŚ wraca też Włoch, który nigdy wielkim zawodnikiem nie był i nie będzie. Dwudziesty ósmy w Kitzbüehel - jednakowoż dodam, iż ukończyło tę kombinację 30 zawodników, przy czym ostatni z nich nie zmieścił się w limicie czasowym. Nie będę przypominał jego nazwiska, bo to może być trochę wstyd;
47. Cyprien Sarrazin (Francja) - 2 punkty (1/-) - 13.10.1994 - dwudziesty dziewiąty w Chamonix, w sumie wrażenia wynik nie robi, ale to jeszcze młodzian;

47. Christian Javier Simari Birkner (Argentyna) - 2 punkty (2/ostatnie punkty 2011/12) - 04.10.1980 - bardzo już doświadczony zawodnik to chodzące potwierdzenie prawdy, iż kto próbuje, ten w końcu cel osiągnie. W jego przypadku celem jest miejsce punktowane w PŚ - raz na jakiś czas jemu, lub którejś z sióstr udaje się je zająć. Ogólnie mam dużo szacunku do zawodników z krajów, które z narciarstwem alpejskim kojarzone nie są (choć ongi zdarzały się zawody PŚ w Argentynie, lub MŚ w Chile - ale to było "dawno i nieprawda"). W Kitzbüehel był dwudziesty dziewiąty - przedostatni, ale w limicie czasowym się zmieścił i punkty zdobył zasłużenie.

Statystyki:

Najstarszy z punktami: Ivica Kostelic (36 lat i 88 dni), Christian Javier Simari Birkner (35 lat i 110 dni)

Najmłodszy z punktami: Drew Duffy (20 lat i 235 dni), Niels Hintermann (20 lat i 290 dni)

Najstarszy na podium: Aksel Lund Svindal (33 lata i 20 dni), Thomas Mermillod Blondin (32 lata i 47 dni)

Najmłodszy na podium: Alexis Pinturault (24 lata i 308 dni), Victor Muffat-Jeandet (26 lata i 323 dni)

Najstarszy zwycięzca: Kjetil Jansrud (30 lat i 140 dni)

Najmłodszy zwycięzca: Alexis Pinturault (24 lata i 308 dni)

Największy awans względem sezonu 2014/15: Dominik Paris (z 36 na 4), Thomas Mermillod Blondin (z 17 na 2), Adrien Theaux (z 21 na 6);

Największy spadek względem sezonu 2014/15: Maciej Bydliński (z 19 na 39), Ivica Kostelic (z 4 na 20), Maxence Muzaton (z 23 na 32)

Najwyżej sklasyfikowany zawodnik z pierwszymi punktami PŚ w kombinacji: Riccardo Tonetti (14), Bryce Bennett (16)

Najwyższy powrót do klasyfikacji PŚ w kombinacji: Aksel Lund Svindal (9), Marc Gisin (12)

Powrót po najdłuższej przerwie do klasyfikacji PŚ w kombinacji: Paolo Pangrazzi (4 lata i 357 dni: 30.01.2011 Chamonix - 22.01.2016 Kitzbüehel), Marc Gisin (4 lata i 350 dni: 30.01.2011 Chamonix - 15.01.2016 Wengen).

Zapraszamy również do zapoznania się z poprzednimi teksami podsumowującymi Puchar Świata w narciarstwie alpejskim:

Podsumowanie alpejskiego Pucharu Świata 2015/2016 - Slalom mężczyzn

Podsumowanie alpejskiego Pucharu Świata 2015/2016 - Slalom gigant mężczyzn

Podsumowanie alpejskiego Pucharu Świata 2015/2016 - Supergigant mężczyzn

Podsumowanie alpejskiego Pucharu Świata 2015/2016 - Zjazd mężczyzn

Podsumowanie alpejskiego Pucharu Świata 2015/2016 - Odkrycia sezonu

Autor: Jarosław Gracka